Od jakiej kwoty składnik majątku jest środkiem trwałym w 2025 roku? Czym różnią się środki trwałe od kosztów i wydatków?

Składnik majątku jest środkiem trwałym, jeśli jego wartość początkowa wynosi co najmniej 10 000 złotych. Co z tańszymi wydatkami? Jak obliczyć wartość początkową? Brać pod uwagę kwotę brutto, czy netto? Jakie jeszcze warunki musi spełnić składnik majątku, aby mógł zostać zaliczony do środków trwałych? Gdzie znaleźć odpowiednie przepisy?

Zobacz, co na temat środków trwałych mówią Ustawa o PIT oraz Ustawa o rachunkowości. Poznaj szczegółowe przepisy. Dowiedz się, kiedy nie trzeba dokonywać odpisów amortyzacyjnych rozłożonych w czasie.

Kiedy składnik majątku trzeba ująć w ewidencji środków trwałych?

Definicję środka trwałego znajdziemy w art. 3. ust. 1. pkt 15 Ustawy o rachunkowości mówi, że środki trwałe to „rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki”, do których zaliczamy przede wszystkim:

• nieruchomości (w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego);
• maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy;
• ulepszenia w obcych środkach trwałych;
• inwentarz żywy.

Podobnie to, czym jest środek trwały przedstawia Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazując na rzeczy, które podlegają amortyzacji. Zgodnie z nią, środkami trwałymi są rzeczy:

• stanowiące własność lub współwłasność podatnika;
• nabyte lub wytworzone we własnym zakresie;
• kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania;
• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok;
• wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy [leasingu].

O nich mowa w art. 22a, ust. 1.

Składnik majątku, który spełnia powyższe warunki, a także przekracza dolną wartością graniczną należy wprowadzić do ewidencji środków trwałych.

Od jakiej kwoty wydatek jest środkiem trwałym 2025?

Środek trwały musisz wprowadzić do ewidencji, jeśli jego wartość początkowa przekracza:

• 10 000 zł netto – jeśli jesteś czynnym podatnikiem VAT;
• 10 000 brutto – jeśli jesteś zwolniony z VAT.

Nie oznacza to jednak, że składnik majątku o mniejszej wartości nie może być uznany za środek trwały. Najważniejsze jest, aby spełniał pięć warunków, które wymieniamy w punkcie wyżej. W przypadku takich rzeczy, których wartość początkowa nie przekracza kwoty 10 000 złotych, mówimy o niskocennych środkach trwałych.

Jak ustalić wartość początkową środka trwałego?

Aby ustalić, czy jest konieczność zaliczenia składnika majątku do ewidencji środków trwałych, trzeba znać jego wartość początkową. Jak ją ustalić? Mówi o tym art. 22g Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się:

1. w razie odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia,

2. w razie odpłatnego nabycia, jeżeli były używane przez podatnika przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie były wcześniej amortyzowane – cenę ich nabycia, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej;

3. w razie częściowo odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu;

4. w razie wytworzenia we własnym zakresie – koszt wytworzenia;

5. w nieodpłatnego nabycia (np. w drodze spadku lub darowizny) – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

6. w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

• jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany – wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne;
• jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany – wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie;
• jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe a przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego w prowadzonej działalności gospodarczej (poza wartościami niematerialnymi i prawnymi wytworzonymi przez wspólnika we własnym zakresie) – wartość rynkową;

7. w razie otrzymania w związku z likwidacją spółki lub osoby prawnej – ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą od ich wartości rynkowej.

8. w razie nabycia za pomocą świadczenia niepieniężnego – wartość należności uregulowanej w wyniku wykonania świadczenia;

9. w razie prowadzenia przez podatnika, niemieszkającego w Polsce działalności gospodarczej tutaj przez zagraniczny zakład – wartość rynkową składników majątku zakładu;

10. w razie gdy podatnik niemieszkający w Polsce, przeniósł składnik majątku swojego zagranicznego zakładu w celu wykorzystywania w prowadzonej tutaj działalności gospodarczej (w tym w wyniku jego likwidacji) lub w związku ze zmianą miejsca – wartość rynkową składników majątku zakładu.

Składnik majątku o wartości poniżej 10 000 zł – kiedy ująć w EŚT, a kiedy bezpośrednio w kosztach podatkowych?

W przypadku nabycia składnika majątku o wartości nieprzekraczającej 10 000 zł, masz kilka opcji podatkowego rozliczenia zakupu. Środek trwały o wartości początkowej niższej niż ta kwota możesz:

1. Nie wprowadzać go do ewidencji środków trwałych, zamiast tego ująć w kosztach uzyskania przychodu w miesiącu zakupu.

2. Wprowadzić go do ewidencji środków trwałych i zastosować amortyzację jednorazową w miesiącu oddania do używania.

3. Wprowadzić go do ewidencji środków trwałych i zastosować amortyzację liniową lub degresywną.

Na jakie rozwiązanie więc warto się zdecydować? To zależy od tego, co chcesz osiągnąć. Jeśli chcesz jak najszybciej odliczyć zakup od podstawy należnego podatku, nie wpisuj go do ewidencji środków trwałych. W przeciwnym wypadku zastosuj amortyzację jednorazową. Wydatki poniesione na jego nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.  Oczywiście możesz też rozłożyć koszt w czasie za pomocą odpisów amortyzacyjnych w ramach amortyzacji liniowej lub degresywnej. To jednak dużo bardziej czasochłonny, skomplikowany sposób i większość przedsiębiorców nie decyduje się na niego, jeśli ma inną możliwość.

Amortyzacja środków trwałych a jednorazowy odpis amortyzacyjny

Jeśli wartość początkowa środka trwałego przekracza 10 000 złotych, musisz dokonać amortyzacji rozłożonej w czasie. Możesz do tego zastosować metodę liniową, w której odpisy amortyzacyjne są równe. Każdy może skorzystać z tej metody, w odniesieniu do każdego rodzaju środka trwałego.

Inną metodą jest metoda degresywna, która zakłada, że wraz z upływem czasu środek trwały traci na wartości. W związku z tym, na początku dokonuje się wyższych opisów, które stopniowo maleją. Można zastosować ją tylko do środków trwałych zakwalifikowanych do grup 3-6 i 8 oraz środków transportu z wyłączeniem samochodów osobowych.

W przypadku niskocennego środka trwałego możesz dokonać jednorazowej amortyzacji. To oznacza zaliczenie całości jego wartości do kosztów uzyskania przychodu w miesiącu oddania do użytkowania.

Niskocenny środek trwały a wyposażenie

Do końca 2019 roku rzeczy niezaliczone do środków trwałych a wykorzystywane do prowadzenia działalności o wartości powyżej 1500 złotych należało wpisać do ewidencji wyposażenia. Od 1 stycznia 2020 roku te przepisy nie obowiązują.

Od jakiej kwoty środek trwały? Podsumowanie

Jak już ustaliliśmy, wydatek, który spełnia pięć powyższych warunków, którego wartość początkowa przekracza kwotę 10 000 zł netto lub brutto musi zostać uznany za środek trwały. Należy wprowadzić go do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych. W przypadku zakupów o niskiej wartości (poniżej 10 tys. zł), które spełniają te pięć warunków, decyzja o włączeniu składnika majątku do środków trwałych należy do przedsiębiorcy. W przypadku środków trwałych niskocennych również można dokonywać odpisów amortyzacyjnych metodą liniową lub degresywną, ale można je też zamortyzować jednorazowo.