Drugi próg podatkowy 2025 – ile wynosi i od jakiego dochodu?

Drugi próg podatkowy to wynikająca z polskiego systemu podatkowego granica, po której przekroczeniu część dochodu jest objęta wyższą stawką podatku. Oczywiście, zapis ten dotyczy wyłącznie opodatkowania na zasadach ogólnych. W dobie rosnącej inflacji i presji płacowej, gdzie nominalne zarobki Polaków zwiększają się, ale Ustawa o podatku dochodowym nie licuje ze zmieniającą się realną wartością pieniądza, warto mieć baczenie na osiągane przez siebie zarobki – szczególnie, że w drugi próg podatkowy wpada coraz więcej osób.

Wbrew powszechnym obawom, wyższa stawka podatku nie oznacza wcale, że całe wynagrodzenie jest opodatkowane według niej – system działa bowiem według zasady „nadwyżki”, dzięki czemu tylko część dochodów przekraczających ustalony limit podlega wyższemu podatkowi. Nie ma jednak nic dziwnego w tym, że wiele osób zastanawia się, jak uniknąć drugiego progu podatkowego i uratować swoje pieniądze przed fiskusem – oczywiście legalnie. W niniejszym artykule tłumaczymy czym jest drugi próg, jak go ominąć i jak obniżyć resztę zobowiązań wobec Urzędu Skarbowego. Zapraszamy!

Drugi próg podatkowy – czym dokładnie jest?

Drugi próg podatkowy to zmora wszystkich podatników, którzy rozliczają podatek dochodowy na zasadach ogólnych. Stanowi on moment, w którym część dochodu podatnika zaczyna podlegać wyższej stawce opodatkowania – zmieniając się z 12% na 32%. Trzeba wyraźnie podkreślić, że nie oznacza to, że cały zarobek zostanie objęty wyższą stawką podatku – dotyczy jedynie „nadwyżki” dochodów osiągniętych w danym roku podatkowym ponad ustalony limit, wynoszący aktualnie 120 000 złotych. 

Jak nietrudno obliczyć, w drugi próg podatkowy „wpadają” wszystkie osoby, które w poprzednim roku podatkowym zarabiały średnio 10 000 złotych miesięcznie. Nie ma nic dziwnego w tym, że chcą one obniżyć wysokość zobowiązań, lub w legalny sposób ominąć drugi próg – na szczęście jest to możliwe.

Podatek dochodowy (PIT) w Polsce – co stanowi podstawę opodatkowania?

Podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce stanowi dochód osiągnięty przez osobę fizyczną lub prawną – jest to różnica pomiędzy przychodami, a kosztami ich uzyskania. W ramach pewnego uproszczenia można zatem powiedzieć, że jest to kwota wynagrodzenia pomniejszona o składki na ubezpieczenie społeczne oraz koszty uzyskania przychodu, które w przypadku osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę mają zwykle symboliczne znacznie – są jednak kluczowe dla przedsiębiorców (w tym osób zatrudnionych na podstawie umowy B2B w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej).

Ile wysokość podatku wynosi? To zależy od poziomu osiągniętych dochodów. W przypadku skali podatkowej, dochody roczne do 120 000 złotych brutto będą opodatkowane według stawki 12%. Wszelki dochód powyżej rzeczonego limitu zostanie opodatkowany 32% podatkiem. Ponadto, istnieje jeszcze trzeci próg podatkowy, dla dochodów rocznych przewyższających 1 000 000 złotych – o nim poinformujemy niżej.

Warto pamiętać, że wysokość samego zobowiązania mogą pomniejszać rozliczne ulgi podatkowe, kwota wolna od podatku czy kwota zmniejszająca podatek. Do tego istnieją rozliczne sposoby legalnej optymalizacji podatkowej, z których warto skorzystać.

Podatek dochodowy w Polsce – jak wygląda progresja?

Polski system podatkowy opiera się na progresywnej skali podatkowej, co oznacza, że wraz ze wzrostem dochodów rośnie procent należnego podatku. W 2025 roku obowiązują dwa główne progi: pierwszy dla dochodów do 120 000 zł, opodatkowany stawką 12%, oraz drugi dla dochodów powyżej tej kwoty, gdzie nadwyżka jest opodatkowana stawką 32%.

Podatek dochodowy jest naliczany od przychodu pomniejszonego o koszty jego uzyskania oraz składki na ubezpieczenia społeczne. Dla osób zatrudnionych na umowę o pracę podstawą opodatkowania jest wynagrodzenie brutto pracownika po odliczeniu wspomnianych kosztów i składek ZUS. W przypadku przedsiębiorców sytuacja jest analogiczna, jednak można dostrzec tam nieco więcej zawiłości.

Pierwszy próg podatkowy – do jakiej kwoty?

Pierwszy próg podatkowy w 2025 roku obejmuje dochody do 120 000 zł rocznie – dochody mieszczące się w tym zakresie są opodatkowane stawką 12%. Oznacza to, że jeśli roczny dochód podatnika nie przekracza tej kwoty, podatek wyniesie 12% od podstawy opodatkowania (z której wyłącza się 30 000 złotych kwoty wolnej od podatku), pomniejszonej o kwotę zmniejszającą podatek, wynoszącą 3 600 zł. 

Trzeci próg podatkowy – wyzwanie dla najbogatszych

W polskim systemie podatkowym, oprócz dwóch głównych progów, istnieje dodatkowe obciążenie dla osób o najwyższych dochodach. Po przekroczeniu rocznego dochodu w wysokości 1 000 000 zł, nadwyżka ponad tę kwotę zostanie opodatkowana stawką 4% w ramach tzw. daniny solidarnościowej – zasila ona Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych.

Ile wynosi drugi próg podatkowy? Jak obliczyć podatek?

Jak już wspomnieliśmy, drugi próg podatkowy dotyczy dochodów podatnika od kwoty 120 000 złotych. Niemniej, żeby obliczyć wysokość należności, w pierwszej kolejności trzeba ustalić podstawę opodatkowania. Jak już wspominaliśmy wyżej, jest nią wysokość wynagrodzenia pomniejszona o kwotę wolną od podatku (30 000 złotych), składki na ubezpieczenie społeczne, kwotę zmniejszającą podatek, a także ewentualne koszty uzyskania przychodu.

Co istotne, w przypadku drugiego progu nie musimy szczególnie martwić się obliczeniami – matematyka jasno wskazuje, że przekraczając drugi próg kwota podatku wyniesie 10 800 złotych. I to właśnie do tej sumy będziemy musieli doliczyć 32% od dochodów powyżej 120 000. Dla przykładu, jeżeli w ciągu roku podatkowego zarobiliśmy 150 000 złotych, to 32% od nadwyżki równej 30 000 zł wyniesie 9 600 zł. Łączny podatek dochodowy do zapłacenia będzie zatem równy 20 400 złotych.

Należy pamiętać, że powyższe obliczenia mają charakter poglądowy, unaoczniający mechanizm podatkowy w przypadku skali podatkowej – rzeczywistość może rodzić różne scenariusze, uwarunkowane na przykład ulgami podatkowymi. Każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, w zgodzie z aktualnymi przepisami.

Drugi próg podatkowy – 120 tys. netto czy brutto?

W przypadku przekroczenia pierwszego progu podatkowego kluczowe jest jedno pytanie – czy chodzi o kwotę brutto, czy netto? Odpowiedź jest prosta: limit 120 000 złotych dotyczy dochodu brutto, czyli jeszcze przed potrąceniem podatku. W praktyce oznacza to, że faktyczna kwota wypłacana na rękę będzie niższa, a przekroczenie tej granicy spowoduje, że nadwyżki ponad 120 000 złotych będą objęte 32-procentową stawką podatku.

Jak ominąć drugi próg podatkowy? Sposoby

Wielu podatników zastanawia się, jak uniknąć wejścia w drugi próg podatkowy – czy są na to legalne sposoby? Jak najbardziej – są, ale niestety wcale nie ma ich zbyt wiele i nie we wszystkich przypadkach będzie je można skutecznie zastosować.

Istnieją dwie główne opcje, z których możemy skorzystać – pierwszą z nich jest wspólne rozliczenie małżonków, które sumuje kwotę wolną od podatku i kwotę, od której wchodzi się w drugi próg podatkowy. Drugą zaś jest założenie własnej działalności gospodarczej i zmiana formy opodatkowania z zasad ogólnych na podatek liniowy.

Próg podatkowy a wspólne rozliczenie małżonków

Rozliczenie PIT wspólnie z małżonkiem to dobra opcja przede wszystkim dla tych małżeństw, w których jedna z osób osiąga stosunkowo niskie dochody, lub nie osiąga ich wcale. Wynika to z faktu, że przy wspólnym rozliczeniu sumuje się zarówno kwota wolna od podatku, jak i wysokość dochodów wymagana do wejścia w drugi próg. Jak nietrudno obliczyć, łączny dochód małżonków musiałby wówczas przekroczyć 240 000 złotych w skali roku by weszli oni w drugi próg podatkowy, a kwota wolna od podatku wyniosłaby 60 000 złotych.

Własna działalność gospodarcza i podatek liniowy

Osoby prowadzące działalność gospodarczą mogą uniknąć drugiego progu, wybierając podatek liniowy. Ta forma opodatkowania oznacza, że dochód – niezależnie od jego wysokości – jest zawsze opodatkowany stawką 19%. Z kolei osoby zatrudnione dotychczas na podstawie umowy o pracę, mogą zrezygnować z etatu na rzecz założenia JDG, wybrania podatku liniowego jako formy opodatkowania i wejścia z pracodawcą we współpracę na podstawie umowy B2B.

Zaliczka na podatek dochodowy – o czym pamiętać?

System podatkowy nie czeka do końca roku, by upomnieć się o należne zobowiązania – podatek dochodowy jest pobierany na bieżąco w formie zaliczek. W przypadku pracowników, to pracodawca oblicza i odprowadza zaliczki od wynagrodzenia brutto, pomniejszonego o składki na ubezpieczenia społeczne i koszty uzyskania przychodu. Przedsiębiorcy muszą rozliczać się samodzielnie – w cyklu miesięcznym lub kwartalnym – co oznacza, że każde niedoszacowanie dochodu może skutkować niemiłą niespodzianką przy rocznym rozliczeniu.

Najważniejsze jest kontrolowanie wysokości zaliczek, zwłaszcza jeśli dochody rosną w trakcie roku. W momencie przekroczenia pierwszego progu zaliczki powinny być odprowadzane według wyższej, 32-procentowej stawki – jeśli tak się nie stanie, fiskus upomni się o zaległość przy rozliczeniu rocznym.

Ulgi podatkowe i odliczenia w drugim progu podatkowym – jak pomniejszyć zobowiązanie?

Polski system podatkowy przewiduje szereg ulg, z który podatnicy mogą skorzystać w trakcie składania zeznania rocznego. Jedną z najczęściej wykorzystywanych ulg jest ulga prorodzinna, która bezpośrednio zmniejsza kwotę podatku do zapłaty, a nie tylko podstawę opodatkowania. Wysokość ulgi zależy od liczby dzieci i wynosi rocznie: 1 112,04 zł na pierwsze i drugie dziecko, 2 000,04 zł na trzecie i 2 700 zł na czwarte oraz każde kolejne.

Oprócz ulgi na dziecko istnieją też inne mechanizmy pozwalające obniżyć podatek. Dla przykładu, ulga rehabilitacyjna przysługuje osobom niepełnosprawnym oraz ich opiekunom – można w jej ramach odliczyć koszty leczenia, sprzętu medycznego czy dojazdów na rehabilitację. Ulga termomodernizacyjna natomiast pozwala na odliczenie wydatków poniesionych na poprawę efektywności energetycznej budynku, na przykład wymianę pieca czy montaż fotowoltaiki.

Pełen katalog ulg i możliwych odliczeń jest znacznie szerszy, obejmując na przykład ulgę B+R, ulgę na internet czy ulgę na zabytki. Przed złożeniem PIT warto zapoznać się z tematem ulg, by jak najwięcej pieniędzy pozostało w naszej kieszeni.

Do kiedy trzeba wypełnić PIT za 2024 rok?

Podatnicy zobowiązani do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2024 rok mają czas na złożenie zeznania do 30 kwietnia 2025 roku. Dotyczy to większości deklaracji, takich jak PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38 czy PIT-39. Warto pamiętać, że termin ten obejmuje zarówno dostarczenie formularza do urzędu skarbowego, jak i uregulowanie ewentualnej należności podatkowej.

Deklaracje podatkowe można składać od 15 lutego 2025 roku – wówczas urzędy skarbowe udostępniły wstępnie wypełnione zeznania w usłudze Twój e-PIT. Podatnicy mogą zaakceptować przygotowane deklaracje, wprowadzić w nich zmiany lub złożyć własne zeznania. W ramach usługi Twój e-PIT możemy między innymi wskazać należne nam ulgi podatkowe, w łatwy sposób modyfikując deklarację.

Drugi próg podatkowy w Polsce – podsumowanie

Progi podatkowe w Polsce dotyczą opodatkowania na zasadach ogólnych i opierają się na systemie progresywnym, zakładającym wyższe opodatkowanie dla osób osiągających wyższe dochody. Pierwszy próg obejmuje dochody do 120 000 zł i jest opodatkowany stawką 12%. W przypadku przekroczenia pierwszego progu podatkowego, każda kolejna złotówka dochodu podlega już stawce 32%, co znacząco zwiększa zobowiązanie wobec fiskusa. Mechanizm ten dotyczy wszystkich podatników rozliczających się według skali podatkowej, a więc zarówno pracowników etatowych, jak i przedsiębiorców, którzy nie wybrali podatku liniowego.

Wejście w drugi próg nie oznacza, że cały dochód jest obciążony wyższą stawką – podatek 32% naliczany jest jedynie od nadwyżki ponad 120 000 zł. Istnieją jednak rozmaite sposoby na obniżenie wysokości zobowiązań, a nawet uniknięcie drugiego progu podatkowego – zarówno przez wspólne rozliczenie z małżonkiem, jak i założenie własnej działalności gospodarczej i przejście na podatek liniowy.